Echtpaar

Bart Luppes
2 min readNov 26, 2017

--

Echtpaar in de Trein

Zondagmorgen, kwart voor tien. Op het station van Zwolle hobbelt de intercity naar Almere, Schiphol en verder binnen. Tegenover mij zetelt een echtpaar, ze zijn al een poos met pensioen en boeren goed. Het is een echtpaar dat nog altijd van elkaar houdt, ook nog nu alles al is gezegd.

Toen er overeenstemming was bereikt over wie er bij het raam en wie bij het gangpad zou gaan zitten, nam de man (aan het gangpad) zijn telefoon uit zijn jas. Hij noemde het ‘mijn apparaat’.

Op zijn apparaat las hij het een en ander door, en daarna voor.

‘PSV speelt vandaag tegen Excelsior Rotterdam’, constateerde de man hardop.

‘Tegen wie?’, vroeg zijn vrouw, die uit het raam tuurde.

‘Excelsior.’

‘Ja, maar waar spelen die?’

‘Rotterdam, dat zei ik net.’

‘Oh, Rotterdam.’

Terwijl de trein ons richting de brug over IJssel voerde, ging de man verder op zijn apparaat. ‘We kunnen straks de 1, de 2 en de 5 nemen’, informeerde hij zijn vrouw. Ze herhaalde de nummers, onmiskenbaar toebehorend aan de Amsterdamse trams, en voegde daar concluderend aan toe dat De Bijenkorf dus erg goed bereikbaar zou moeten zijn.

De man knikte. De vrouw keek naar buiten en meldde even later opgewekt dat er hagel in de rand van de sloot lag. De man trok zijn gele sjaal recht en murmelde iets over winter en vrieskou, en dat er bij Kampen altijd zoveel ongelukken gebeuren op de N50.

Op zijn apparaat kwam een e-mail binnen.

‘Op 29 november is er een VIP-avond bij Welkoop’, zei hij triomfantelijk.

De vrouw was nog sceptisch. ‘Wat houdt dat in?’

De man las voor. ‘Een avond vol winterse sferen, korting en informatie over hoe je je kerstboom het langst in leven houdt.’

‘Nou, ja, hebben we nog iets nodig?’

Dat wist de man niet, maar hij liet zich niet uit het veld slaan.

‘Wat doen we anders op woensdagavond?’

‘Tsja. Om zes uur?’

‘Ja, inloop om zes uur.’

De conducteur kwam binnen en vroeg om vervoerbewijzen. De man greep naar zijn apparaat. ‘Kijk, ik heb ze hier!’ De vrouw zag het met gepaste trots aan. Het was tien uur, De Bijenkorf was nog ver weg.

--

--

No responses yet