Fonkelen

Vakantievragen: waarom lijken lichtjes altijd te flikkeren wanneer ze van heel ver weg schijnen? En waarom flikkeren ze niet wanneer ze relatief dichtbij zijn? Het zijn vragen die je je nooit stelt, tenminste, ik niet, en vragen waarvan het jezelf afvragen bij voorbaat eigenlijk al leuker is dan het feitelijke antwoord.

De afgelopen week reden mijn vrienden en ik honderden kilometers door Servië, Bosnië, Montenegro, Albanië en vandaag Macedonië. We reden langs uitgedroogde zonnebloemvelden, langs kerkjes en moskeeën, langs een heleboel huizen met een heleboel mannen die loom tegen de muur naast hun voordeur aan leunden. Ze deden niets en ze zouden voorlopig niets gaan doen en er was niemand die dat erg vond.

We gingen van grenspost naar grenspost, van stempel naar stempel. We haalden afgetrapte Lada’s in en mannen op stepjes en paard-en-wagens met nummerbord en al. Ze gingen niet harder dan stapvoets, maar ze hadden de tijd, de paarden en hun wagens, zoals iedereen in deze landen. Hier waar de tijd niet alleen stil lijkt te staan, maar waar-ie dat ook gewoon doet.

We dronken cocktails op dakterrassen, zwommen in de zee, fietsen langs meren waaruit schapen aan het drinken waren, we kochten een Montenegrijnse agent om, kregen een rondje van een Albanees die in Maastricht heeft gewoond en ondertussen zijn we nog maar op de helft van een reis door een wereld die zo dichtbij is maar tegelijk zo ver weg.

De wegen zijn hobbelig, de moestuinen vol, de waslijnen kleurrijk en de voetbalvelden kaal. Er zijn meer autowasstraten dan auto’s, meer appartementen dan toeristen. De huizen zijn soms af, maar vaak ook niet. Het is van alles een beetje, en dat is de kern, dat is de charme van alles en iedereen wat we tot nu toe tegen zijn gekomen: van alles een beetje, het is bijna af, maar nu al meer dan genoeg.

En dat die lichtjes zo fonkelen komt door de de verschillende luchtlagen waar het licht doorheen moet om van de bron (een knallende boulevard in het Albanese Pogradec) naar mijn ogen (op een balkon in het Noord-Macedonische Ohrid) te komen. Weg romantiek.