Nacht

Bart Luppes
2 min readAug 8, 2017

--

Een nacht kan lang duren. Dat kom je als kind al te weten, bijvoorbeeld als je op het punt staat op vakantie te gaan, maar ook als (bijna) volwassene tikt de tijd soms maar traag voort. Daar lig je dan, alleen met je gedachten en met slechts hier en daar een teken van het leven uit de buitenwereld.

Ik zou willen zeggen dat ik er de afgelopen dagen aan gewend ben geraakt, maar dat is niet het geval.

Het is inmiddels twee uur en voor de slapeloze mens is dat zo’n beetje het tijdstip waarop je denkt: ach, wat zal het ook. Bij mij is dat in elk geval wel zo. Vanaf twee uur doe ik mijn best niet meer, dan mag ik eruit, een rondje lopen (binnenshuis, dat wel), even naar de wc, een kijkje nemen in de koelkast, al weet ik van tevoren al dat ik toch niets ga eten. Maar toch, even gluren. Ook: heel even van de frisse lucht genieten op mijn kleine balkon.

Gebeurt er nog iets in de straat?

Achja. Een van de overburen is in slaap gevallen met de televisie nog aan, of hij kijkt nog en is te lui om enige vorm van verlichting in te schakelen. Verder tel ik twee brandende fietslampjes van al verlaten fietsen, een achterlicht en een voorlicht. Een poes glipt tussen een paar auto’s door, in de verte blaft een hond, boven de stad vliegt een straaljager voorbij. Volle maan, ook dat nog.

Ik verzin dit allemaal niet.

Op het terras van Girassol is nog ook beweging, en dat is gek want de lichten zijn al uit en de bediening lijkt naar huis. Zo van een afstandje lijkt het erop dat twee dames op avontuur zijn gegaan en een plekje hebben vergaard langs de waterkant. Kaarsje aan op tafel. Een zomeravond uit het boekje, behalve dat het wat aan de koude kant is. Maar daar is de drank dan weer voor.

En zo werkt dat toch bevrijdend, even eruit, even kijken of er nog geleefd wordt. En warempel: er werd geleefd. Alles gaat door, ook wanneer je niet kunt slapen en je leefwereld bestaat uit je slaapkamer vanaf je linker- danwel rechterzij. Mensen die op hun buik of rug slapen heb ik nooit begrepen.

Ondertussen veranderen gedachten in woorden en woorden in een verhaaltje. Dat is nu af. Ik denk nog even aan Oma Hup, die bij slapeloze situaties altijd zei: ‘Als je ligt, rust je ook uit.’ Daar houd ik me maar aan vast. Goedemorgen allemaal, maak er een mooie dag van.

--

--

No responses yet