Vakantielief

De schrijver lag in de zon en vanachter zijn zonnebril keek hij naar een jong stelletje. Of nouja, jong, ze waren begin twintig. Begin twintig en ver van huis. Zij droeg een gele bikini en was veel te mooi voor hem, alleen wist ze dat zelf nog niet.

Ze spraken gebrekkig Engels met elkaar en lagen allebei op een plastic strandstoel. Hij links, zij rechts en tussen hen in de tas met zonnebrand, water en boeken die voorlopig nog niet gelezen zouden worden. Boven die tas hield haar hand zijn vinger vast. Het was heel subtiel, heel zacht, het waren de hand en de vinger van een vakantieliefde die voor altijd stand zou houden, in elk geval zolang de vakantie duurde.

Ze praatten wat, ze keken naar het meer, naar de vogels erboven, naar de zon in het westen en de wolken in het oosten. Zou het weer gaan regenen? Het Duitse echtpaar naast hen smeerde elkaars gebruinde lijven in. De vrouw zag onder de gele bikini het lichaam dat ze nooit had. Zij en haar man hielden ook geen handjes meer vast, dat deden ze alleen in de vergeelde fotoboeken die thuis ergens in de kast stonden, maar waar?

Zorgen voor later.

Ineens was er een wesp. Het meisje wapperde met haar handen zoals alleen meisjes dat kunnen. Of nee, zoals alleen meisjes die gered willen worden dat kunnen. Ze sprong op en slaakte een klein gilletje. De jongen bleef zitten en riep iets als ‘Why don’t it fuck off’. ‘I don’t know’, zei het meisje en huppelde verder terwijl de jongen verdwaasd in zijn stoel bleef hangen.

En dat was het moment. Het Duitse echtpaar zag het. De twee geblondeerde mannen zagen het. De drie Franse studentes zagen het. Iedereen op het strandje zag het. Het was het moment dat die mooie toekomst de toekomst niet meer zou worden.

Ze gaf hem de kans een held te zijn maar daar was hij nog helemaal niet klaar voor, dat met het vasthouden van zijn vinger was al eng genoeg, als hij haar nu ook nog van een wesp moest redden was dat teveel van het goede en het meisje zag het. Ze ging met haar hand door haar blonde haren en kwam nog wel bij hem zitten, maar zijn vinger pakte ze niet meer vast.

De Duitsers smeerden verder. De mannen lachten. De Franse meisjes pakten een boek. Vanuit de strandtent klonk Simply Red. De schrijver had genoeg gezien. Hij stond op en sprong in het water.